از زمانی که جریان فتنه در روز قدس و ۱۳ آبان سال ۸۸ بر شعار "مرگ بر اسرائیل" و "مرگ بر آمریکا" ضربدر کشید و اقدام به سردادن شعارهای انحرافی کرد، تا هتک حرمت بزرگترین مقدسات مردم ایران خیلی طول نکشید. فتنه گران با هتاکی به امام راحل در ۱۶ آذر قلب ملت ایران را به درد آورد اما وقتی کار به جسارت به خیمه ابا عبدالله(ع) و هتاکی به روز مقدس عاشورا کشید، دیگر صبر ملت لبریز و شد آنچه شد.
با انتشار خبر هتک حرمت روز عاشورا در هیأت‌های مذهبی و مساجد، عزاداران
حسینی به خیابانهای مرکزی تهران گسیل شدند و یبزهای ضددین را از خیابان ها
فراری دادند.
در واقع شب شام غریبان درحالی که یاران باقی مانده در ویرانه‌های دشت کربلا
اشک درچشمانشان حلقه زده بودو می گریستند، یاران امام راحل(ره) نیز از هتک
حرمت به ائمه و دسته عزاداری سالار شهیدان، خون می گریستند و این
بی‌احترامی مزید علتی بر اندوه جانگدازآنان شده بود.
به این دلیل بی حرمتی به عاشورا، حادثه ای معمولی نبود که بتوان از کنار آن به سادگی گذشت.
پیش از آن نیز به عکس امام راحل(ره) توهین شده بود و سراسر کشورازاین جسارت
به خروش آمده بود، اما حریم نگه‌نداشتن عاشورا آتشی بود بر باروتی که طی ۸
ماه دروجود مردم علاقه مند نظام و انقلاب متراکم شده بود.
نتیجه این انفجار خیره کننده، حماسه ۹ دی بود؛ حماسه ای که فقط ۳ روز پس از
جسارت به عاشورا و عزای اباعبدالله سراسر ایران را فرا گرفت و یک باردیگر
نشان داد که مردم ایران اسلامی فارغ از دسته بندی های سیاسی و مشکلات و
کاستی ها، اما درپایبندی به اسلام، انقلاب و ولایت فقیه با هیچ کسی تعارف
ندارند.
مردم با بصیرت و انقلابی کشورمان در حرکتی خودجوش با پخش اعلامیه هایی مبنی
بر راهپیمایی در روز ۹دی جهت اعلام برائت از فتنه گران و حمایت از رهبری و
آرمان های انقلاب و اسلام دست به تظاهراتی با شکوه و به یادماندنی زدند.
در این روز بود که قریب به اتفاق تحلیلگران سیاسی و سران کشورهای غربی و
فتنه گران شوکه شدند. آنان هرگز تصور نمی کردند که 9 دی روز تشییع جنازه
فتنه باشد.
