چند خانم رفتند جلو سوالاتشان را بپرسند در تمام مدت سرش بالا نیامد...

نگاهش هم به زمین دوخته بود..

خانم ها که رفتند، رفتم جلو گفتم: تو انقدر سرت پایینه نگاهم نمی ندازی به طرف که داره حرف میزنه باهات، اینا فکر نکنن تو خشک ومتعصبی و اثر حرفات کم شه...

گفت: من نگاه نمیکنم تا خدا مرا نگاه کند!!!!

شهید عبدالحمید دیالمه


کی قرار است قلبمان ایمان بیاورد به : یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ یَجعَل لَکُم فُرقانًا وَیُکَفِّر عَنکُم سَیِّئَاتِکُم وَیَغفِر لَکُم ۗ وَاللَّهُ ذُو الفَضلِ العَظیمِ﴿آیه 29 سوره انفال﴾

شاید این است راز آنکه بسیار زودتر تشخیص می داد ، کلاس ها و استادها خوبند، لازمند، تحقیق و کسب اطلاعات و آگاهی از اخبار دیروز و امروز باید باشند اما بسیاری همه ی اینها را دارند و در تشخیص های ناب شهید دیالمه می مانند شاید رازش همین است.

جزوه ی استاد نوشت:  پرواى از خداى متعال تقواست. اگر این را کنار گذاشتیم و ترس مردم جایگزین شد، آنوقت فرقانى هم که خداى متعال گفته، پیدا نخواهد شد؛ «ان تتّقوا اللَّه یجعل لکم فرقانا»؛ این فرقان ناشى از تقواست؛ روشن شدن حقیقت براى انسان، دستاورد تقواست.

برگرفته از:من و چادرم ، خاطره ها